Hayat bi kitaptı,
Bunda hemfikirdik.
Sen o kara kaplı kalın kitabı altını çize çize okudun,
Gereksiz bir sürü bilgi,
Gereksiz bir sürü yazı.
Ben ise resimlerine, fotoğraflarına baktım sadece,
Aynı şeyler öğrenilebilrdi,
Belki daha da fazlası.
Ben yaşadım o kitabı,
Hayal gücümü kullanıp dünyayı öyle gördüm,
Kırmızı gözlüklerim ardından.
Sen ise dayattıklarını gördün,
Gösterdiklerini.
Ama başarı o gereksiz satır aralarındaymış,
Ben eğlendim,
Sen sadece öğrendin.
O kitabın üçte birini ikimizde bitirdik,
Ben eğlenmiş ve vasat başarılı bi insanken,
Sen başarılıydın.
Pişman değilim,
Geri kalan üçte ikisinin hala fotoğraflarına bakıyorum,
Sen okumaya devam et,
Nasılsa aynı sonla bitiyor kitap.
Zaten,
“Sonra hepbirden konuşmakla sınırlı herşey”
Yorum Gönder