Geldiğimden beri evde sürekli böyle bir çekişme var. Kediyi boş bulan hemen kucağına alıp mıncıklamak istiyor. Hatta bir gün bu ilginin üzerine geçen diyalogta anne ve babamızın olası ayrılmalarında bizden ziyade kedinin velayeti için kavga etme olasılığının daha yüksek olduğu kanaatine vardık.
Ama nasıl olmasın ki arkadaş, kedileri oldum olası severdim ama bu bambaşka. Ev içinde koşuşturmacaları, anneme örgü ördürmemesi, ne zaman mutfak tarafına geçsek avaz avaz bağırması, bizden önce kapıya koşması, kendini yalayıp temizledikten sonra sıranın sana gelip zımpara gibi diliyle tertemiz yapması seni, kanepeye uzandığında gelip koluna uzanıp patilerini yüzüne dayayıp uyuması, evdeki kelebek ve çekirgeleri kovalaması, dışarıdan eve geldiğimizde kapının önünde esneyerek bizi karşılaması vs.
İşte bu sebeplerden ötürü Duman Hanım hep el üstünde tutuluyor. Zaten tutulmasa bile arsız çenesiyle herşeyi yaptırıyor. Bu sözü geçen hanım uykusu geldiğinde sürekli sevgili velilerimizin odasını mesken tutuyor. Ne zaman esnemeye başlasa ve evin anne ya da babası uyuyorsa hemen yanlarına kıvrılıyor ve bir süre sonra pozisyon değişikliklerinde yer değiştire değiştire en son komidinde alıyor soluğu ya da annemle sırt sırta vermiş bir şekilde uyuyorlar. Bendeniz ise tam bu vakitleri kolluyorum, ortalık sakinlemiş, herkes uykuya dalmış, dünyadan bir haber. Sinsice odalarına dalıp hanım kızımızı kaptığım gibi hoop bizim odaya. Zaten uyku sersemi anlamıyor. Yatağa atınca kendini hemen koluma uzanıp mırlamaya başlıyor. İşte o mırıltı bana resmen ninni. Huzur kaplıyor resmen içimi. Yaklaşık aynı vakitte uykuya dalıyoruz. Tamam ben çok deli uyuyan biriyim, bu yüzden her sabah bizim kızı yatağın farklı bölgelerinde buluyorum. Uyandığımı farkedince önce oynamaya çalışıyor, kalkmaya niyetimiz yoksa da tekrar gelip başını çeneme sürterek atıyor kendini yanıma. Tekrar bir mırıltı tufanı, ardından temiz bir uyku.
Böyle işte Duman Hanım'a olan sevdamız. Bir arkadaşımın fotoğraf yorumunda "aa ne güzel, senin mi köpek?" sorusuna "hayır, bizimle yaşıyor" demesi çok hoşuma gitmişti aynı şekilde hiç bir zaman sahibi olmadı Duman Hanım'ın, bizimle yaşıyor ^^
Bak işte bu da uyurken çekilmiş bir pozu, çok tatlı dimi >.<
Yorum Gönder