Her geçen gün bir kelime daha susuyorum,
Bir mum daha sönüyor içimde.
Bir yangın daha başlıyor.

Her geçen gün biraz daha susuyorum,
Yangın kavurdukça beni.
Bir damla aşka,
Bir damla dostluğa,
Bir damla boşluğa.

Her geçen gün bir cümle daha kuruyorum,
Yaşanmışlıklara,
Yaşanamamışlıklara.

Her geçen gün biraz daha kuruyorum,
Sararıp dökülüyor insanlarım eteklerimden,
Bir kişi daha azalıyorum,
Büyüyor boşluğum,
Tenhalaşıyorum.

Her geçen gün tekrar tekrar kuruyorum.
"Tik tak, tik tak" mütemadiyen,
Akrep yelkovanı kovalıyor,
Ben ikisine de yetişemiyorum.



3 Comments

Ayşegül dedi ki...

bu şiirinizi çok beğendim.

yufkayureklikelgobekli dedi ki...

Teşekkür ederim ^_^

Unknown dedi ki...

Şiiriniz çok hisli yufkayureklibey teşekkürler güzel paylaşımınız için ��

Blogger tarafından desteklenmektedir.