"Bir zamanlar" diye başlayan bi yazı yazmak istemişimdir hep, bak bugün yazıyorum. Bir zamanlar (4 yıl kadar falan önce) Bi kız arkadaşım vardı benim. Evet kız arkadaşım vardı o zamanlar hem de uzun soluklu derler ya hani yıllarca falan sürer, öyleydi. Yekünde 2 yıl civarında bir süre beraberdik. Öyle ayrılıp barışanlardan da değil ha bi kere ayrılmıştık o da 1-2 hafta falan sürmüştü. Sanırım fazla uyumlu insanım. "Normal" diye nitelendirilen insanların bu kadar süre katlanamayacağı bir insandı kendileri.

İlişkimiz süresince hemen her gün "senin için yaşıyorum" derdi, "sen olmadan yaşayamam". Ben de karşılık olarak en mutlu anımızda bile "bir gün ben gidicem, bu kadar alıştırma kendini bana. Senden ya ayrılıcam, diyelim ayrılmadım ölümlü dünya, bi gün ölücem" derdim. Ayrılma olasılığımın üstüne her defasında vurgu yaptım ama anlamadı, anlamak istemedi. "Sensiz yaşayamam"lı cümleler kurdu yine. Gün geldi ayrıldık, evet ben önerdim ayrılmayı. Hem de doğum gününde ve ertesi gün Fransızca hazırlığı bitirme sınavı varken. Doğum gününe de katıldım evet. Ve evet o sınavdan kaldı. Üzüldüm mü? Zerre umrumda değildi, insan sevgilisiyle olan hayatı ve kendi diğer hayatını ayırabilmeli. İlk günümüzden beri aynı şeyi vurguladım.

Böyle ilişkilerde kimse birbirini bir kalıba sokmaya çalışmamalı. Herkesin zaten hali hazırda hayatları var, diğeri sonradan dahil oluyor ve o dahil olanın da kendi hayatı oralarda bir yerde halen akıyor. İşte bu dengeyi oturtamayıp sadece sevgilisiyle hayatı var sanan insanlardan sonraları hep koşarak uzaklaştım. Sadece kendi ilişkilerimde değil, bu şekilde ilişkisi olan eşten dosttan da kaçtım.

Niye yazdım bunu? O arkadaşımız sonradan bi kaç kişi daha buldu ve "onlar için yaşamaya" devam etti. Her sevgilisine aynısı dedi, "ben bugüne kadar hiç aşık olmamışım meğersem" ve emsali sözcükler. Komik oluyosunuz lan :D Harbiden bak. Bırakın elalem için yaşamayı, kendi hayatınız neyinize yetmiyor? Hem sonradan göt olabilirsiniz yav. Büyük konuşmamak gerek. Kendinizi sevin, kendiniz için yaşayın. Yalnızsınız be bu hayatta. Kaldı ki elin oğlu/kızı olmadan yaşayamamak ta ne demek? Anasız babasız yaşayacaksın ilerde, sevgili falan ne ayak? Ben yine kızmışım :)

Dediğim gibi, kendinizi sevin, kendiniz için yaşayın. Ömrünüz kısıtlı!


Blogger tarafından desteklenmektedir.