Evet Tavşanlı'da da miyadımı doldurdum sanırım artık. Zaten son maçta da berabere kaldık, hiç bir şeye yaramadı. Neyse futbol muhabbetini bir önceki başlıkta yaptık bitti. Başlamadan önce şu şarkıyı bir dineltmek isterim, İzmir'de Kençal, ben, Uras çalmıştık, hala severek dinliyorum. Şarkı Anima'nın sizin de görebileceğiniz gibi. Şimdilerde solist ablamız kendi adıyla devam ediyor müziğe (Ceylan Ertem) ve hala çok güzel söylüyor....

Bunca zamandır hakkında bir şey yazmamış olmam ilginç geldi, ben de biraz araştırma yaparak TKİ Tavşanlı Linyitspor hakkında yazayım dedim, gerekliydi. Kendimle başlayayım. Doğumumdan 14 yaşıma kadar Tavşanlı'da yaşadım. Bir ara 3-5 sene Bursa'da yaşasam da çok ufaktım hatırlamıyorum. Çocukluğumda Linyit'in bişeyinden dolayı davullu zurnalı...

Yazı yazmayacağım, şarkı anlatmış. http://fizy.com/#s/1vm...

Yine bi afallama durumu. Her geldiğimde bunu yaşamak zorundaym sanırım. Bu sefer daha kolay geçti ama o afallamam. Telefonsuzluğun azizliğine uğramam ilk başta sıkıntı verse de sonradan alıştım, güzel bile geliyor telefonsuzluk. Sürekli birilerine cevap vermek zorunda değilsin. Sen konuşmak istediğinde görüşüyorsun. Biraz bencilce ama güzel geldi bu bikaç gün. Telefonsuzluğumdan dolayı Sümer ile buluşmada sıkıntı yaşadık. Yok...

Memlekete resmen tatil değil yorulmaya gidiyorum. Daha şimdiden ebem sikildi. Arkadaş seyehatlerden soğudum yemin ederim. Her taraftan ayrı azar ve trip yemekten doydum billa. Tamam anne ben de seni özledim de niye çemkiriyosun "Ne İstanbul'u İzmir'i? Direkt Buraya geliyorsun! Oralara sonra gidersin!!". Eline geçirsen bir daha salmayacağını sen de biliyorsun ben de. Birbirimizi kandırmayalım şimdi. İzmir ayağının bu seyehat maratonunda...

Yine manyak gibi sabaha karşı geçmiş blog yazıyorum. Nasıl bir saplantıdır da bu bu saatlere saklıyorum yazma hırsımı anlamış değilim. Neyse ne olup bittiğine şöyle bir göz atacak olursak pazar günü göbek attık, arkadaşın kardeşinin düğününde. Tam düğüncü havasına da girdik. Yemek taşımalar, oynamalar falan. Gurbetçi gibi bile giyindim, çok feciydi. İyi ki şu rastalar var da bi şekilde rengimizi belli ediyor. Aslında sıkılmaya...

Kultur Shock Sahnede! Ost Klub! Misafirlerin hepsini gönderdikten sonra artık derin bir nefes alma vaktim gelmişti de geçiyordu bile. Hiç bir şey yapmasan bile misafirin vermiş olduğu sorumluluk hissi gerçekten biraz ağırdı. Onlar gittikten sonra da zaten olabildiğince miskinlik, olabildiğince tembellik. Tabi bunun yanında sorumluluklarımı...