Hani olur ya, bazen sanki yapabileceğin hiçbir şey kalmaz, her taraftan köşeye sıkışırsın. Tüm doğruların yanlış olur, tüm inançların yıkılır, tüm dalların kırılır ve kimsesiz gibi kalırsın ortada, etrafında çevrili birçok insanla.
Hani olur ya, bazen hatırlarsın hayal kurduğun zamanları. Astronot, itfaiyeci, şarkıcı olmak istediğin zamanları. Sonra da vazgeçişlerin gelir aklına. Arada bir arkana dönüp bakarsın, "çocukça hayaller işte" dersin, ay sonundaki kredi borcuna odaklanırsın tekrar.
Hani olur ya, bazen düşünürsün. Nadiren de olsa bir anlık durup düşünürsün, doğru yolda mıyım diye. Kurulu düzeni o anlık duruşla bozarsın, gideceğin yere o düşündüğün süre kadar geç gidersin. Yapacağın işi o düşündüğün süre kadar ertelersin, akşam eve o düşündüğün süre kadar geç gidersin, yatağa o düşündüğün süre kadar geç gidersin, uykuya o düşündüğün süre kadar geç dalarsın. Zamanda kırılma yaparsın, tüm düzeni bozarsın, zaman değişir, sen değişirsin.
Hani olur ya, bazen de kendi yolundan gidersin. Gitarı sırtına atıp yola düşersin, sokakta yalınayak poi çevirirsin, tuvalini karalarsın, şiir yazarsın, pandomim yaparsın, domates yetiştirirsin. Doğrusundur, dünyadaki tek doğru sensindir hatta.. Yalnız bu sefer de şüpheye düşersin, senin doğruların toplumun doğrularıyla çelişir. Kazık kadar adam olursun, isminin önünde etiketin olmaz, maaşın olmaz, "vasfın" olmaz. Kendini sorgulamaya başlarsın ve o bıçak sırtı durumda kalırsın; acaba bu yolda yürümeye devam mı etmeli yoksa toplum doğruları göre kendini yontmalı mı?
Hani olur ya, bazen böyle bir karar anında ne yapman gerektiğini sorgularken bulursan kendini, siktir et toplum doğrularını, kendi doğrularında yürü. Acı çekeceksin belki, yadırganacaksın, yargılanacaksın, hor bile görülebilirsin ama bilesin ki kolay yol olsaydı eğer o yol, değerli olmazdı. Sadece biraz cesaret ve biraz kararlılık, üstesinden gelemeyeceğin hiçbir şey yok şu hayatta, toplum doğrularının bile üstesinden gelebilirsin.
Sevgilerimle.
hani olur ya bazen, kaçarsın herşeyden
hani olur ya bazen, şarkı biter aniden
işte böyle günlerde, hep uyumak istediğinde
tam da böyle günlerde; umudu büyüt içinde...
5 Comments
sevgili bilal.. yazıyı çok güzel sonlandırmışsın.. zaman zaman böyle ruh hallerine hepimiz kapılıyoruz... önemli olan teslim olmamak ve her durumda önemli olan içimizdeki umudu büyütmek olmalı...
Teşekkürler Şirin Abi, biraz daraldım da yazdığım konuyla ilgili, kendime telkin gibi yazayım dedim ^ ^
içinde bulunduğum dönemi çok güzel özetlemiş.
Bu ara herkeste bir buhran var herhalde.
"Hani olur ya bazen işte öyle."
Bu lafı çok kullanırım ama bir açıklama getirmem hani olur ya bazen işte öyle der ve geçerim. :D
Yorum Gönder