PuCCa

PuCCa. Evet ben de sonunda tanıştım kendisiyle. Bizzat değil tabi, kitabında. Son 20 sayfa kaldı ilk kitabını bitirmeme. Elimden düşürmeden okudum, metroda, otobüste, yürürken... Hatta kahkaha atarak okuduğum kısımlar oldu. Metroda yapınca bunu herkes dönüp bakıyor tabi ama yapacak birşey yok. Gerçekten kendinizi kaptırıp kahkaha atabiliyorsunuz. Üslup mükemmel, yazıların hepsi akıcı. Ama...

Ama PuCCa gibi bir arkadaşım olsa bildiğin ayar olurdum, hiç sevmezdim, arkadaşlığımı bile keserdim. Hatta yakın arkadaşlarıma da tembihlerdim "görüşmeyin onunla" diye. Ben oldum olası "ya benim hayatımda mutlaka birisi olacak, olmaz diğer türlü" diyen dişilerden de adamlardan da tiksindim bunca zaman. Pek bir adam demez bunu ama olsun. O ne demek ya. Bir kere Dostlar her zaman candır! Arkadaşı olmayan insan acizdir, acınasıdır, zavallıdır nazarımda. 2 Eylül 2009'da da aynısını söylemişim (bkz: Dosttur Benin Bayrağım) Neyse tekrar dellenmek istemiyorum ancak anlayın şunu; gördüğünüz üzre sonsuz sevgi ve aşkı bulamıyorsunuz hiç bir zaman, ama sonsuz dostluğu bulabiliyorsunuz! Bana tutup da hala "manitam olsun, arkadaş olmasa da olur" diyor musunuz? Demeyin.

Ha bir de kitabı okudukça keyfim kaçtı resmen. Yani tüm kadınlar PuCCa gibi mi düşünüyorlar acaba diye okudum tüm kitabı. Sonra kendi kendime "oğlum zaten kadın erkek arkadaş olamaz, ayağını ona göre denk al" demeye başladım. Halbuki çok değerli dişi arkadaşlarım var benim! Hatta İstanbul'a ne zaman gitsem evinde kaldığım, annesi annem olan çok sevdiğim bir arkadaşım var mesela. Önceden öğrenci evleri olan 3 kız arkadaşım vardı, haftada bir mutlaka onlarda kalırdım. Çok yakın olduğum başka bir dişi arkadaşım ile beraber uyurduk aynı mekanda kalacaksak. Daha böyle baya var.

Şimdi düşünüyorum, işin içinden çıkamadım. Sorunlu olan ben miyim, yoksa PuCCa gibi düşünen insanlar mı bilemedim. Yani kadın ve erkek sevişmek, sevişmeyi düşünmek dışında bir araya gelemez mi? Mutlaka gelir ama her zaman potansiyel eş midir onlar? Ben mi hala ilkokul kafasıyla düşünüyorum? Zaten bu ara benzer meseleler dönüyordu kafamda, kitap da tuz biber oldu. Her kadın "erkek dediğin bulduğu her fırsatta deliğe girer, kanka ayağı yalan, sevişten başka meselesi yoktur kızlarla vs." diye mi düşünüyor? Hadi öyle düşünüyor, hadi diyelim gerçekten öyle o zaman ben ne oluyorum? Hani ibne* falan olsam erkeklere hallenirim o da yok. Nedir yani benim olayım? Arkadaşa sarkmaz, kadınların hepsini et olarak görmez, aman diyenin üstüne gitmez, ısrar etmez. Kesin benim düşünceler yanlıştır da ben hala 'iyi, duyarlı' insan olayı matah bir şey sanarak dolaşırım sokaklarda. Sonra elin sikinde dolaşırsın böyle.

Ben sinirlendim yine. Kitap sıçtı ağzıma.

Hadi selametle

PuCCa - Küçük Aptaın Büyük Dünyası