Mutsuzum Ben

"Ben hiç mutsuz olmadım" dediğim zamanları hatırlayanlarınız var mı? Bak burada bahsetmişim. Ben kendimi bildim bileli "mutsuzum" demedim, kuyruğu dik tuttum. Neye karşı kime karşı bilinmez. Mutsuzluk zayıflık mıdır o da bilinmez. Ben zayıflık gibi algıladım herhalde yıllarca ya da en azından mutsuz olduğumu dile getirince o mutsuzluk üzerime yapışacakmış gibi.

Aslına bakarsan öyle de olmayabilir. Sabahtan beri "mutsuzum" diyorum. Çok daha iyi hisseder oldum kendimi. Bu aynı bir hastalığı kabul etmek gibi. Tedaviye başlamak için önce o hastalığa yakalandığınızı kabul etmeniz lazım. Sonrasında ise kendinizi muayene edip tedavinize başlayabilirsiniz. Nasıl ki "seviyorum, nefret ediyorum, mutluyum, neşeliyim, üzgünüm, sinirim bozuk, öfkeliyim" diyorsak "mutsuzum" da denilmeli. ki sebeplerini araştırabilesin. "Öfkeliyim" diye yüksek sesle söyleyince sebebini düşünürsün. diğer tüm duygular da aynı şekilde. İşte bu yüzden göğsümü gere gere "mutsuzum" diyorum. Muayeneye de başladım, sonrasında tedavi aşaması.

Söylemekle üstüme yapışacak hali yok mutsuzluğun. Sadece bu ara göremiyorum iyiyi güzeli. Bakış açımı mı değiştirsem? Sevdiğim kadar sevmediğimi de dile getirsem belki bir şeyler değişir. Aslına bakarsan benim mutsuzluğumun temelinde kavrayabildiğim kadarıyla özgüven yetersizliği, kendini değersiz ve külfet hissetme vs var. Hala teşhisi tam koyabilmiş değilim ama bak çözülmeye başladı bile. Bu arada tivitırdan takip ettiğim Onur Gökşen - ki kendisi Dizüstü Edebiyatı yazarlarındandır. Bizim de Renkli Televizyonumuz Vardı isimli mahalle kültürünü anlatan eğlenceli bir kitabı yayımlanmıştır Okuyan Us tarafından ve aynı zamanda Ekşi Sözlük yazarıdır kendisi - 'in bir tiviti vardı, çok sevdim ve sanırım uygulamaya koymak gerekir "kendini değersiz hissediyorsan kendini değil, çevreni değistirmelisin." diye. Kendisi mi yazmış, yoksa alıntı mı yapmış bilemedim ama bence durumu özetleyen bir tümce.

Derin bir nefes alıp durumu toparlama vaktidir.